Ταξιδεύοντας στο χρόνο...

Οι ιστορικές ρίζες της περιοχής βρίσκονται χαμένες στο χρόνο που άφησε τα ίχνη του παντού.
Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν εδώ κατά την εποχή του Καίσαρος Αυγούστου, ανεξάρτητα όμως από αυτό είναι γεγονός ότι υπήρχε οικισμός κατά την αρχαία εποχή όπως μαρτυρούν τα πολλά αρχαιολογικά ευρήματα που ήρθαν στο φως.


Το αρχαίο όνομα του οικισμού ήταν Λουτρό όπου και αυτό συνάγεται από τη μέχρι πρότινος ονομασίας του χωριού Βάνιτζα που προέρχεται από τη λατινική λέξη ΒΑΝΙΥΜ η οποία σημαίνει λουτρό (βαλάνειον).

Βυζαντινή εποχή
Η τότε Βάνιτσα υπήρχε προ της πτώσης του Βυζαντίου και αυτό το μαρτυρούν τα δύο χρυσόβουλα που βρέθηκαν και ανήκαν στη Μονή Ολυμπιωτίσσης (Θεσσαλίας).
Το πρώτο εξεδόθη υπό τον Ανδρόνικο Γ΄ Παλαιολόγου του 1336 καταγράφεται το χωριό μεταξύ των κτημάτων της Μονής Ολυμπιωτίσσης με την ονομασία Βάνιτζα και μάλιστα ως Καπετανίκειον.

Το δεύτερο που εγγράφει από περγαμηνή λατινική ανάγεται εις το έτος 1730 και εκδόθηκε από το Ροδόλφο Καντακουζηνού καταγράφεται εκ νέο τα κτήματα της Μονής και περιλαμβάνει και την περιοχή του χωριού <<πλησίον των Σερβίων, την χώρα Βάνιτζα μετά νερόμυλων>>.
Από τα δύο χρυσόβουλα συμπεραίνουμε ότι η Βάνιτσα ήταν πόλη και αποτελούσε Καπετανίκειον στο θέμα των Σερβίων. Λέγεται επίσης ότι κάθε τετάρτη γινόταν μεγάλη αγορά.

Τουρκοκρατία
Επί της τουρκοκρατίας η πόλη αποτελούνταν από 40 Βάνιτσες και σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση οι κάτοικοι από το χωριό Ανθοχωρίου Βοΐου από την παρακείμενη θέση 
<<Λιγκοβίζι>> ένεκα Τουρκικής απειλής εγκατέλειψαν το χωριό τους και εγκαταστάθηκαν 
στους συνοικισμούς της Βανίτσης.

Μεταξύ των κατοίκων της Άνω Κώμης θρυλείται ότι ο πληθυσμός ελαττώθηκε από θανατηφόρο νόσο με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα χωριά και να μείνουν μόνο δύο. Το πιθανότερο όμως είναι ότι κατελήφθησαν από τον Ικονίου αποίκων Οθωμανών και στη συνέχεια καταστράφηκαν από τους Τούρκους. 

Μετά την Άλωση του χωριού από τους Τούρκους περίπου το 1400 και την εγκατάσταση των Κονιάρων στην περιοχή, οι δύο Βάνιτσες που είχαν απομείνει ονομάστηκαν η μία Άνω – Μεγάλη Βάνιτσα και η άλλη Κάτω Βάνιτσα. Με το όνομα αυτό ήταν γνωστό το χωριό καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και ανήκε στη επαρχία Τσιαρτσιαμπά.  

Ο κώδικας Ζάμπορδας περιλαμβάνει τα χωριά Μαγούλα με 5 βαπτιστικά της δεύτερης γραφής και Απάνω Βάνιτζα. Το ότι με την πρώτη γραφή αναγράφονται 156 Βαπτιστικά και 136 με τη δεύτερη αποδεικνύει ότι η Άνω κώμη ήταν τουλάχιστον Κωμόπολης κατά τον 16ο και 17ο αιώνα. 





Σχόλια

Αρχείο

Φόρμα επικοινωνίας

Αποστολή